انرژی ام کم شده

و مثل همیشه از حرف های مردمی که هیچ متوجه هم نیستیم

خسته ام

از اینکه از دنیای خیلی از آدم ها دورم

اونقدر دور

که گاهی فکر میکنم

شاید من برای یک سیاره دیگه بودم

اشتباهی جو زمین منو کشوند به این دنیا بی در و پیکر

خوشحالم میان این دنیای شلوغ

حالا ده کوچکی پیدا کرده ام

که اندکی در آنجا آرام بگیرم

و زمینی های کمتری را ببینم

دلم میخواست

در ایوان قشنگ ده خودمان بودم

و دور از این حجم از حال بد 

اگر زمینی ها

خیلی آزارم دهند بر میگرم

به جایی حوالی خدا

کنار ابر ها آرام میگیرم

ولی قبل از رفتن دلم میخواهد

برای حال بد این قدر وابسته به بیهودگی شان

کاری بکنم

خدا به من صبر و توانش را بدهد

به حق عاشقانه ترین انسان این کره خاکی

♥️امام حسین♥️